απλα κανε κατι..

Έβλεπα τώρα μερικά αποσπάσματα πού έδειχναν τραγικές καταστάσεις, δολοφονίες μικρών ζώων. Πραγματικά πονας, το βλέπεις και δακρύζεις... τά έβλεπα και απορούσα, είναι δυνατόν πότε να αλλάξει αυτο; Είναι δυνατόν να σταματήσει η αφθονία, η αλαζονεία, η εγωκεντρικότητα που διακατέχει όλους τους ανθρωπους; ΥΠΟΤΊΘΕΤΑΙ πως ως ζώα με ανώτερο πνευματικό επίπεδο θα έπρεπε απλά μέσω της τεχνολογίας να προστατεύουμε τη φύση μας, τη Γη μας. Την καταστρεφουμε μέρα με τη μέρα όλο και πιο πολύ.. Αρχίζω σοβαρά να πιστεύω πως ο ανθρώπινος εγκέφαλος έχει προβλημα.. πως γίνεται να είναι ικανός να σκοτώνει ζωές;; γιατι να θες να σκοτώσεις ένα αδεσποτο, τον εαυτό σου τον ίδιο... γιατί τα πειράματα τις επιστήμης τα εφαρμόζουν σε ζωα τα οποία πεθαίνουν με τόσο βαρβάρους τρόπους; βλέποντας όλους τους μεγαλύτερους σκέφτομαι αν θα αλλάξουν πότε συνηθειες.. Μπα.. έχασα κάθε μου ελπίδα όταν συνειδητοποίησα οτι αμέσως μετά από αυτα τα αποσπάσματα εγώ είχα φρικαρει ενώ η μάνα μου απλά πήγε να κάνει ενα τσιγάρο.. τη ρώτησα με μια έκπληξη μα καλά τι κανείς; κ μου απάντησε με μια απάθεια εγώ παιδί μου τα βλέπω αυτα κάθε.χρόνο.. έτσι λοιπόν έχασα τις ελπίδες μου ενώ παράλληλα καθημερινα βλέπω πως νέοι άνθρωποι περιμένουν γεμάτοι απάθεια κ αδιαφορία να βγάλουν λεφτά παραμένοντας στις ίδιες προκαταλήψεις κ αντιλήψεις..στις ΙΔΙΕΣ συνήθειες.

και ειναι καποια ατομα που οταν "φευγουν" μας ποναει....

ποση χαρα μπορει να σου δωσει εστω και ενα χαμογελο απο καποιον που αγαπας πιο πολυ και απο σενα; αντοιστιχα ποση λυπη μπορει να νιωσεις οταν ενας ανθρωπος που αγαπας παθει κατι, εστω και πολυ ανουσιο; ολοι ξερουμε την απαντηση.. πολυ! μεσα μας ολοι ξερουμε πως αυτα τα ατομα μπορει να μην ειναι για παντα διπλα μας.. μπορει να φυγουν απο τη ζωη μας ειτε το θελουμε ειτε οχι.. απλα πρεπει να το δεχθουμε.. αν ειστε σαν εμενα που δεν λεω σχεδον ποτε σ'αγαπω και αν το πω θα το σκεφτω τοσο πολυ, τοτε θα πρεπει να αφησετε τους εγωισμους σας στην ακρη και τη σκεψη οτι μπορει να πληγωθητε αν το πειτε.. και να πληγωθητε τι εγινε; θα εχετε μοιραστει κατι που νιωσατε.. αν παλι οι ανθρωποι που θα το πειτε σας πληγωσουν και δεν το εκτιμησαν ποτε, τοτε θα ξερετε πως τελικα δεν αξιζε να ασχολειστε με αυτους.. θα συνεχισετε τη ζωη σας με οσα ατομα σας αγαπουν και νοιαζονται για εσας.. συνηθως δεν λεμε σ'αγαπω στην οικογενεια μας. θεωρουμε φαινεται πως ειναι δεδομενο, ομως αν καποιος απο την οικογενεια μας χαθει για παντα απο κοντα μας και απλα δεν του εχουμε πει ποσο τον αγαπαμε; ναι, αυτος θα το ξερει, εσεις ομως ποσο ασχημα θα αισθανεστε; θυμαμαι οταν πεθανε καποιος δικος μου ανθρωπος, πονεσα τοσο πολυ.. εκλαψα, πληγωθηκα, ενιωσα συντετριμενη..δεν του ειχα πει ποτε ποσο τον αγαπαω, νομιζα πως δεν το ηξερε.. ομως ποιος παππους δεν ξερει ποσο πολυ τον αγαπανε τα εγγονια του; ενιωθα τυψεις που δεν προλαβα να του το πω.. δεν μπορουσα να καταλαβω πως εχει φυγει για παντα, πως θα συνεχισω τη ζωη μου χωρις αυτον.. και κυριως πως δεν του ειπα ποτε ποσο τον αγαπαω.. πειτε το λοιπον, σε ολους οσους τους αγαπατε..και δεν πειραζει αν πληγωθειτε.. κανεις δεν θα σας παρεξηγησει..

κοίτα γύρω σου!

και ναι η ζωή είναι τόσο άδικη.. κουράζεσαι φτιάχνεις δικά σου πράγματα και μετά για τα λεφτά διαλίονται.. σε τι κοινωνία ζούμε; είναι τόσο άθλια όσο την βλέπω ή ακόμη περισσότερο; υπάρχουν άνθρωποι που δεν εχουν κοπιάσει για τίποτα απολύτως στη ζωή τους κ όμως τα έχουν όλα.. και άλλοι που έχουν προσπαθήσει τόσα κ είναι στο μηδέν ξανά. σε τι κόσμο μεγαλώνουμε ρε γαμώτο; σε έναν κόσμο χωρίς μέλλον; μας βλέπω όλους σε άλλες χώρες.. χωρίς ζωή είσαι ρε.. χωρίς ΖΩΗ..  γιατί να παίρνεις τις δουλείες του κόσμου; γιατί να αφήνεις τόσους ανθρώπους στην ανεργία; ναι χρωστάνε  και; αν είχαν λεφτά λες να στα έκρυβαν; πώς ρε τούβλο θα σε ξεπληρώσουν αν δεν έχουν δουλειά; πού θα τα βρούνε τα λεφτά; θα τα γεννήσουν; και τί θα καταλάβεις φίλη μου τράπεζα αν τους πάρεις τα σπίτια; ΤΙΠΟΤΑ! βλέπω ανθρώπους δυστυχισμένους και θα δω και άλλους.. κάνεις τίποτα γι'αυτό κοινωνία; ΤΙΠΟΤΑ! μπράβο....

θυμάσαι;

έχουμε ζήσει και όμορφες στιγμές που ήμασταν ευτυχισμένοι.. όπως και αν έχει έρθει η ζωή, δεν πρέπει να τις ξεχνάμε γιατί  αυτές μαζί  με τα άτομα που αγαπάμε και μας αγαπούν μας κάνουν πιο δυνατούς και μπορούμε έτσι να συνεχίσουμε τη ζωή μας. μπορεί καθώς σκεφτόμαστε τις ευχάριστες στιγμές μας, να μας πιάνει μελανχολία μαζί με νοσταλγία για όλα εκείνα που είχαμε ζήσει.. όμως παρ'όλα αυτά, τα συναισθήματα μας ποικίλουν καθώς οι μνήμες μας είναι πολλές. μακάρι μια μέρα όλα να είναι πάλι όμορφα και χαρούμενα, εφόσον δεν μπορούμε να ζήσουμε τις ίδιες στιγμές, μακάρι λοιπόν να ζήσουμε καινούργιες ώστε να μπορούμε μετά από κάποια χρόνια να τις θυμόμαστε και να νοσταλγούμε κ αυτές.. 

εγωιστές....

και αναρωτιεμαι... ΓΙΑΤΙ μερικοι να ειναι τοσο ΕΓΩΙΣΤΕΣ;;;; -.- να φοβουνται να πουν αυτα που νιωθουν.. γιατι; για να μην "τσαλακωσουν" το τελειο "εγω" τους; να λενε ψεματα στον ιδιο τους τον εαυτο και να παριστανουν τον χαρουμενο και τον "κοιταξτε με εγω περναω τεεελεια"; ποσο βλαααακες παιζει να 'ναι; ναι δεχομαι οτι ολοι μας ειμαστε λιγο εγωιστες.. και μερικες φορες χρειαζεται κιολας.. αλλα πως γινεται να προτιμας να εισαι χωμα απο το να παραδεχτεις κατι που νιωθεις και ισως μεσα σου το θες πραγματικα; δεν γινεται να θαβεις μεσα σου κατι που ελεγες οτι αγαπας επειδη απλα πιστευεις οτι θα σε ξαναπληγωσει και ελπιζοντας οτι θα σου περασει..  

τστστσ.. περιεργα πραγματα..

απλα μερικα πραγματα μου φαινονται τοσο παραξενα.. περιεργα.. καθε μερα κανω πραγματα και ποτε ο χρονος δεν ειναι ακρκετος.. γιατι; επειδη δεν τον διαχειριζομαι σωστα ή επειδη θελω να κανω περισσοτερα πραγματα απο οσα θα μπορουσα να κανω σε μια μερα; και παντα κατι καινουργιο προκυπτει στο προγραμμα μου.. γιατι θα πρεπει να εισαι με καποιον επειδη απλα σε εχει "ερωτευτει" ενω εσυ ενδεχομενος να μην νιωθεις τιποτα; και να πριζεις καποιες φιλες σου (ονοματα δεν λεμε-.-) επειδη απλα εισαι εσυ αναποφασιστος; μερικα πραγματα, λαθη που κανουμε ειναι ανουσια.. ομως καποια ειναι τοσο ευκολο να πληγωσουν καποιον.. πρεπει να σκεφτεσαι ολη μερα μηπως πεις ή κανεις κατι που θα πληγωσει τον αλλο.. και αν δεν σε νοιαζει αυτος ο αλλος; τοτε; απλα ζεις και συνεχεια συγκρατεις τον εαυτο σου απο το να κανεις κατι που θες; αν καποιος σου τη δινει ρε παιδι μου, θα πας να του το πεις στη μουρη ή θα τον θαβεις απο πισω του σαν μικρο παιδακι; περιεργοι ανθρωποι.. σχεδον κανεις δεν ειναι οτι δειχνει...-.-'  τι να πει κανεις.. 

fake smiles

χαμογέλα.. χαμογέλα αληθινά.. από μέσα σου! βγαίνω στον δρόμο και όλοι πλέον έχουν μόνιμα χαραγμένο στο πρόσωπό τους ένα ψεύτικο χαμόγελο, έχουν μέσα τους τη θλίψη.. δε ζουν. στο μυαλό τους επικρατεί ένα χάος.. μονάχα αρνητικές σκέψεις που καταστρέφουν οτιδήποτε όμορφο και χαρούμενο υπήρχε μέσα στη ζωή τους.. υπάρχουν άτομα που δουλεύουν από πολύ μικρή ηλικία και συνεχίζουν να δουλεύουν ακόμα.. όλο δουλεύουν.. δεν σταμάτησαν ποτέ πιστεύοντας οτι όλος ο κόπος τους μια μέρα θα ανταμιφθεί.. αν όχι σε αυτούς, στα παιδιά τους. όμως έτσι οι ίδιοι δεν ζουν.. δεν χαμογελούν.. έχουν φορτώσει το μυαλό τους με υποχρεώσεις. στον κόσμο που ζούμε δεν υπάρχουν πια χαμόγελα που να βγαίνουν από τη ψυχή.. μόνο τα μικρά παιδιά που ακόμα δεν είναι τόσο μεγάλα ώστε να καταλαβαίνουν την ασχήμια του κόσμου στον οποίο μεγαλώνουν χαμογελούν αληθινά. η κοινωνία μας, μας έχει περάσει το πρότυπο του ψεύτικου χαμόγελου. δηλαδή, αν δεν αισθάνεσαι μεσα σου καλα πρέπει να σε βλέπουν οι αλλοί να χαμογελάς.. μην το κάνετε αυτό.. τα λέω όλα αυτά γιατί ξέρω οτι πολλοί άνθρωποι πιστεύουν οτι αν είναι αληθινοί δεν θα είναι και συμπαθείς στους γύρω τους.. πραγματικά ισχύει το ακριβώς αντίθετο. οπότε χαμογελάστε. χαμογελάστε από μεσα σας! μην μοιράζετε πια fake smiles ;)